Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

       ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΕΝΤΟΥΚΙΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

                Astar  Hellas – Intergalactic press

Φθάνει κάποια στιγμή που οι επίγειοι φύλακες των μυστικών ανοίγουν τα πολυκαιρισμένα σεντούκια, κατά παραγγελία των αιθερικών ηλιακών φυλάκων, και εμφανίζουν πολυκαιρισμένους παπύρους και γραφές που ερμητικά έχουν μείνει κλεισμένα στην υγρασία των αιώνων.

Που μάτι ανθρώπου δεν τους είχε δει τόσους αιώνες και αυτί δεν τους είχε ακούσει. Και κάποιοι, πολύ λίγοι θησαυροί, που «κατά τύχη» βγήκαν από το σεντούκι, έτσι για να βολιδοσκοπήσουν τη κατάσταση για το που  φτάνει ο ορίζοντας του ανθρώπινου πνεύματος, ή πέρασαν απαρατήρητοι στα ψιλά γράμματα όπως οι κόκκοι της άμμου που χάνονται μέσα στην απέραντη αγκαλιά της αμμουδιάς ή ξεχάστηκαν στο παλιό ντουλάπι και καταβροχθίστηκαν από τον υλικό χρόνο.
Όταν φθάνει λοιπόν η ώρα, οι φύλακες θα χωρίσουν τις πληροφορίες αυτές σε δύο μέρη.

Σε εκείνες που μπορούν να διαβάσουν όλοι οι άνθρωποι , οι αμύητοι, και σε εκείνες που μπορούν να διαβάσουν και να κατανοήσουν οι μυημένοι.
Οι μεν αμύητοι για  να δουν τις καταστάσεις από μία άλλη οπτική γωνία και να αρχίσουν να αφυπνίζονται και οι δε μυημένοι να συνεχίσουν το μονοπάτι τους με περισσότερες πληροφορίες.

Ο σκοπός όλων των ενσαρκωμένων οντοτήτων στον πλανήτη Γη είναι να ανακαλύψουν την θεϊκότητά τους και να αφυπνίσουν τον λαμπερό - θεϊκό τους εαυτό, το φωτεινό όχημα της ψυχής τους.

Κάποιοι από αυτούς διαθέτουν  μία αποστολή. Ο σκοπός και η αποστολή είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα. Όλοι έχουμε έναν σκοπό αλλά λίγοι είναι εκείνοι που έχουν αναλάβει μία αποστολή στην Γη.

Όπως δεν θα πρέπει να μπερδεύονται  οι λέξεις : «συνειδητοποίηση και αφύπνιση». Συνειδητοποίηση σημαίνει ότι αρχίζω να κατανοώ τι ακριβώς συμβαίνει δίπλα μου .Τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτόν εδώ τον υλικό κόσμο. Ενώ αφύπνιση σημαίνει ότι αρχίζω να αφυπνίζομαι μέσα σε αυτόν εδώ τον υλικό κόσμο καθώς μυούμαι στα πραγματικά μυστήρια της ψυχής, στα πραγματικά μυστήρια μίας «άλλης ζωής» που δεν έχει καμία σχέση με αυτή την υλική καταγεγραμμένη ζωή που ζω μέχρι σήμερα.

Έτσι λοιπόν σήμερα, σε αυτή εδώ την ανάρτηση, ξεσκονίσαμε μερικούς παπύρους που είχαν μείνει στα ντουλάπια του χρόνου και έφθασαν στα χέρια μας ξαφνικά. Πάπυροι που ταξίδεψαν μέσα στους αιώνες, κείμενα μαθητών του Αριστοτέλη αλλά και κείμενα του Πλάτωνα, κάνουν την εμφάνισή τους σήμερα για να μας μιλήσουν για έναν πολιτισμό που χάθηκε στα βάθη των αιώνων και που έχει άμεση σχέση με την Αρχαία Ελλάδα και τους Έλληνες Ολύμπιους θεούς.

Καθώς η ιστορία ακολουθεί το νήμα της Κλωθούς  ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια του χρόνου, στον δρόμο της θα συναντήσει «άτομα» που θα θελήσουν να διαστρεβλώσουν πληροφορίες. Άτομα που θα θελήσουν να καταστείλουν τις συνειδήσεις για τον απλούστατο λόγο του ότι οι ίδιοι δεν είναι ικανοί να προχωρήσουν στην προσωπική τους εξέλιξη ή έτσι τουλάχιστον πιστεύουν ή έτσι τους έκαναν να πιστεύουν.

Ενώ οι Αθηναίοι καταδίκασαν τον Σωκράτη να πιεί το κώνειο,  εκείνος θεωρείται από τους Ανώτατους Μύστες σήμερα, ένας από τους σημαντικότερους αναληφθέντες διδασκάλους της Χριστικής Ακτίνας.

Σήμερα οι ξένες πραγματείες δεν αναφέρουν τον Σωκράτη με το Αρχαίο ελληνικό του όνομα αλλά τον ονομάζουν «Μεχλισεδέκ» και μάλιστα τον θεωρούν τον βασικό διδάσκαλο του Ιησού. Και δεν αναφέρομαι στην λέξη « Χριστός», διότι η λέξη αυτή είναι τίτλος και όχι όνομα. Αλλά όλα αυτά είναι «μία άλλη ιστορία».

Και για να προλάβω τους ένθερμους οπαδούς διάφορων υποχθόνιων θεοτήτων, θα τους πω ότι ένα κλειστό πνεύμα είναι η αιτία που κρατάει την ψυχή σε καταστολή. Πολλές φορές δεν φταίει το σύστημα παρά εμείς οι ίδιοι, που όσο και  αν δηλώνουμε ότι δεν ανήκουμε στο σύστημα, την στιγμή που διαθέτουμε ένα κλειστό πνεύμα δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά να το υπηρετούμε πιστά και τις περισσότερες φορές ασυνείδητα.

Δεν απαιτώ από κανένα να υιοθετήσει τις παρακάτω πληροφορίες. Η πληροφορία ρέει «ελεύθερα» στο διαδίκτυο. Προτείνω λοιπόν στον καθένα  που διαβάζει  τις διάφορες πληροφορίες να «υιοθετεί» εκείνη που του κάνει το «εσωτερικό κλικ». Όλες τις υπόλοιπες να τις κρατά σαν απλές πληροφορίες στην άκρη του μυαλού του «καταστέλλοντας» τις δονήσεις τους.

Όσο για τον όρο «η πληροφορία ρέει ελεύθερα στο διαδίκτυο» είναι τρόπος του λέγειν. Τουλάχιστον αυτό το έχουμε βιώσει, ειδικά τελευταία, στα δικά μας τα website. Έχουμε λοιπόν καταλήξει εμπειρικά στο συμπέρασμα ότι :  οτιδήποτε μπορεί να αφυπνίσει την συνείδηση πρέπει να καταστέλλεται με τον οποιονδήποτε τρόπο. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η καταστολή λαμβάνει χώρα μέσα σε ένα υλικό σύμπαν που διέπεται από χρονοδιαγράμματα. Και τα χρονοδιαγράμματα έχουν αρχή και τέλος

Ας γυρίσουμε όμως τώρα στην «σημερινή ιστορία» και από πληροφορίες που ξεπήδησαν την κατάλληλη ώρα και την κατάλληλη στιγμή μέσα από το παρελθόν και αναφέρονται στον Αρχαίο Πολιτισμό που χάθηκε στα βάθη των αιώνων, στην Αρχαία Ατλαντίδα.

Μια φορά και έναν καιρό..

Ο πρώτος βασιλιάς και άρχοντας της Ατλαντίδας ήταν ο βασικός προστάτης   και οδηγός στα Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια. Ο Ποσειδώνας. Ο Ολύμπιος Έλληνας θεός Ποσειδώνας, αδελφός του Δία, είναι ο άρχοντας των νερών και των επίγειων και των υπόγειων. Τα επίγεια νερά σηματοδοτούν τα ανθρώπινα συναισθήματα και τα ένστικτα. Ενώ τα υπόγεια νερά σηματοδοτούν την ρευστή ενέργεια που ρέει στην εσωτερική δομή της ύπαρξής μας.

Ο Ποσειδώνας είναι ο πρώτος Ατλάντιος άρχοντας που επέβλεπε την ομαλή μετάβαση των Ολύμπιων στην ύλη μαζί με την κόρη του την Κλειτώ.
Ο Ποσειδώνας συνεργάζεται άρρηκτα με τον Απόλλωνα για όλες αυτές τις μετατροπές. Σύμφωνα με τον Απόλλωνα, η πτώση των φωτεινών οντοτήτων (διότι  όλοι είμαστε  φωτεινές οντότητες) στην ύλη δεν είναι ο κόσμος που εμείς βιώνουμε σήμερα. Κάποτε η ύλη των οντοτήτων που κατοικούσαν στην γη ήταν πιο λεπτοφυής και τα όντα που αποτελούντο από αυτήν την ύλη ήταν κατά το ήμισυ οργανικά . Το πρώτο ήμισυ ήταν καμωμένο από τα στοιχεία της φύσης και του νερού, δηλαδή από το ζωϊκό και φυτικό βασίλειο και το άλλο ήμισυ από την αιθερική ύλη - δομή της κινητήριου δύναμης που ονομάζεται «ψυχή».

Σε αυτή την εξέλιξη της στοιχειοθεσίας του όντος  έπαιξε μεγάλο ρόλο το Απολλώνιο Ηλιακό πρόγραμμα της φωτοσύνθεσης με σκοπό την υποστήριξη της εξέλιξης του όντος αλλά και την επάνοδό του στους ύψιστους αιθερικούς κόσμους. Δηλαδή το πρώτο ήμισυ που ήταν καμωμένο από το φυτικό και ζωικό βασίλειο διαμέσου της Απολλώνιας φωτοσύνθεσης να μετουσιωθεί ώστε να ενταχθεί (η οντότητα) καθ' ολοκληρία στο αιθερικό βασίλειο.

Όμως η Απολλώνια εξέλιξη καταδικάστηκε από τα διάφορα δόγματα και έτσι τα εννέα αιθερικά σώματα του ανθρώπινου όντος αποκόπηκαν από την συνειδητότητά του και ξεχάστηκαν από την ανθρώπινη διάνοια. Παρέμειναν μετέωρα στο κενό περιμένοντας υπομονετικά εκείνους που θα τα προσκαλούσαν και πάλι, ώστε να καταφέρουν να εναρμονιστούν εκ νέου  με την οντότητα, και μαζί ως μία Πυθαγόρεια Μονάδα να συντονιστούν με το εννεαδιάστατο σύμπαν όπως αναφέρεται στην Πλατωνική Κοσμογονία.

 Το εννεαδιάστατο ον που προήλθε μέσα από την Απολλώνια φωτοσύνθεση στην εποχή της Ατλαντίδας, ονομάστηκε Άνθρωπος. Οι Ατλάντιοι  με αυτή την ονομασία προσδιορίζουν στον Άνθρωπο την υπέρτατη ικανότητά να μετέχει στην δημιουργία του, καθώς και  στην δημιουργία  του περιβάλλοντός του.

Ο άνθρωπος υπό την επίβλεψη του Ποσειδώνα και του Ηφαίστου, δημιουργήθηκε αθάνατος, αιώνιος, ευμετάβλητος καθώς βρίσκεται ανάμεσα στην ύλη και το πνεύμα, ευαίσθητος ωστόσο γιατί δεν ήταν ακόμα σε ισορροπία.

Στην αρχή τα ανθρώπινα όντα αναπαράγονται με παρθενογέννεση  και καθώς ανήκουν και στο φυτικό και στο ζωικό βασίλειο είναι σαν «ζώντα δέντρα» που μετατοπίζονται με την σκέψη.

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη στο έργο του «Μετά τα φυσικά», ο άνθρωπος κατασκευάστηκε από τους θεούς ως ανάμειξη ύλης και ενέργειας και με την ικανότητα να μετατρέπει την ύλη του σε ενέργεια και το αντίθετο. Είχε επίσης την ικανότητα να ελέγχει την ύλη και την ενέργεια του πλανήτη. Ακριβώς όπως αναφέρεται σε πολλές πηγές ότι έκαναν οι Ατλάντιοι.

Η Πλατωνική αφήγηση αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι ιερείς αποκάλυψαν στον Σόλωνα τα μυστικά της Ποσειδωνίας (της πρωτεύουσας της Ατλαντίδας). Είπαν λοιπόν ότι η έδρα του ιερατείου της Ποσειδωνίας ήταν στο σημερινό Σούνιο αλλά και στην Σαντορίνη!!

Τον πολιτισμό που ανθούσε στην προ-ελληνική Ήπειρο, τον είχε θεμελιώσει συμβολικά ο Ποσειδώνας, γύρω στο 9.600 π.χ. Ο Ατλάντιος αυτός πολιτισμός εκτός από την κεντρική Ήπειρο, που ήταν το Αιγαίο, κυβερνούσε και πολλά άλλα μικρότερα γειτονικά νησιά.

Στο μεγαλύτερο νησί δέσποζε μία εύφορη κεντρική πεδιάδα και ένας μεγάλος λόφος. Το νησί αυτό ήταν η Σαντορίνη, πριν την καταστροφή από μία σειρά σεισμών και πλημμυρών του συγκεκριμένου πολιτισμού.

Στην Σαντορίνη κυβερνούσε η μεγάλη Ιέρεια και κόρη του Ποσειδώνα, που ονομαζόταν  Κλειτώ και που το όνομά της σημαίνει «αυτή που έχει δεχθεί την αποστολή, αυτή που υπακούει στο κάλεσμα».

Οι κάτοικοι της Ατλάντιας τότε Σαντορίνης απολάμβαναν ένα είδος αιθερικής τροφής, ενώ η Κλειτώ επιβλέπει την μετάβαση της λεπτοφυούς ύλης σε βαρύτερα σώματα (όπως η ενσάρκωση των Ολυμπίων θεών) αλλά και την ανάπτυξη του Ολύμπιου DNA στους πολυκύτταρους οργανισμούς.

 Η Κλειτώ είναι λοιπόν μία μεγάλη Αλχημίστρια η οποία επιβλέπει τις  μετατροπές του αιθέρα σε ύλη και της ύλης σε αιθέρα.

Με την μεσολάβηση του πατέρα της Ποσειδώνα, τα ατομικά ένστικτα των πολυκύτταρων οργανισμών μετατρέπονται σε συλλογικά και εν συνεχεία σε ουράνια.

Η Κλειτώ μπορεί να κυβερνούσε την Σαντορίνη αλλά η έδρα της ήταν  στο Ναό  του πατέρα της στο Σούνιο, όπου στα υπόγεια του ναού οι Ανώτατοι Μύστες προχωρούσαν σε άλλες αιθερικές μετατροπές. Έπαιρνε μέρος επίσης και στα Μικρά Ελευσίνια Μυστήρια διότι εργάζεται στον τομέα της κυτταρικής μνήμης και της ανάπτυξης της ανθρώπινης αντίληψης. Στα Ελευσίνια Μυστήρια σπάνια έπαιρνε μέρος προσωπικά σαν Κλειτώ αλλά είχε δημιουργηθεί ένα τίτλος με το όνομα «Κλειτώ» όπου αναλάμβανε δική της Ιέρεια εκπαιδευμένη από την ίδια την Κλειτώ.

Ο Στοβαίος αναφέρει την Κλειτώ ως «αθάνατη οντότητα με φωτεινά χέρια».

Το Σούνιο λοιπόν και μάλιστα μερικές βραχονησίδες κοντά στον Ναό του Ποσειδώνα αλλά και η Σαντορίνη ήταν το μέρος εκείνο της Ποσειδωνίας, της πρωτεύουσας της Ατλαντίδας, όπου εγίνοντο όλες οι αιθερικές μετατροπές της ύλης αλλά και το αντίθετο.

Οι περισσότεροι όμως σύγχρονοι Έλληνες σήμερα, έχουν αντίθετη άποψη για τους Ατλάντιους. Το γιατί καλλιεργήθηκε έντεχνα αυτή η πεποίθηση δεν χωράει καμία μεγάλη διευκρίνιση. Αυτή η πεποίθηση, όπως και πολλές άλλες που ανήκουν  στο ίδιο δόγμα  δημιουργήθηκαν τόσο έντεχνα ώστε να καλύπτουν την μέθοδο του αποπροσανατολισμού. Το πιο τραγικό σημείο  της ιστορίας που μοιάζει με το έργο του Αριστοφάνη «Νεφέλες» ( στο οποίο προσάπτει μία στρεβλή εικόνα του Σωκράτη στους Αθηναίους), είναι ότι μερικοί παρουσιάζονται  τόσο ένθερμοι υποστηρικτές αυτού του δογματισμού νομίζοντας ότι πράττουν ορθά ενώ στην ουσία ενεργούν σε εντελώς αντίθετη φορά. 

Πιστεύω λοιπόν ότι ήρθε η ώρα να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους.

Ας δούμε τώρα την συνέχιση των πληροφοριών έτσι όπως αποκρυπτογραφήθηκαν.
Όλα αυτά κυριάρχησαν στην Αρχαία Ατλαντίδα όταν βασίλευε ο Ποσειδώνας.

Είναι γνωστό ότι στην Αρχαία Ατλαντίδα υπήρχαν αρκετές φυλές. Μία από αυτές ήταν οι Αλωάδες, ιχθυόμορφα όντα σύμφωνα με την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία. Αυτά λοιπόν τα όντα θέλησαν να κυβερνήσουν την Ήπειρο που περιελάμβανε το Αιγαίο και την Κρήτη.

 Έτσι λοιπόν άρχισαν να βγαίνουν στις ακτές της Μ. Ασίας και δίδασκαν στους πρώτους ανθρώπους που κατοίκησαν εκεί ως αρχικά υβρίδια ανάμεσα στο ζωικό και στο φυτικό βασίλειο, την άρθρωση του λόγου και την έντεχνη σοφία.

Οι Αλωάδες όμως πλάστηκαν έχοντας πολυετή ζωή και όχι όντας αθάνατοι όπωοι θεοί. Κατ΄επέκταση υπονόμευαν με τις διδασκαλίες τους την ανθρώπινη πορεία, επιδιώκοντας την τύφλωση του ανθρώπινου εγκεφάλου ώστε να ξεχάσει την αρχή και τον σκοπό του και να παγιδευτεί τόσο στα κατώτερα πεδία της ύλης και η ζωή του να αρχίζει και να τελειώνει μέσα σε ένα νοητικό χάος στο υλικό σύμπαντων διαρκών μετενσαρκώσεων.

Με άλλα λόγια, επειδή  οι ίδιοι δεν ήταν αθάνατοι επιθυμούσαν τον ίδιο και για τους ανθρώπους, γι' αυτό και δίδασκαν μέχρι ενός ορισμένου σημείου και με τόσο έντεχνο τρόπο ώστε να φαίνεται στους μαθητές - ανθρώπους ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από αυτό.

Έτσι ξεκίνησε η παρακμή ενός πανάρχαιου εξελικτικού πολιτισμού που είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή του, διότι οι αιθερικές συντεταγμένες άρχισαν να διακατέχονται από μία ανισορροπία μέχρι που καταστράφηκε ολοσχερώς.

Η ιστορία γενικά επαναλαμβάνεται με έναν μαγικό τρόπο. Εάν σκεφτούμε τους Αλωάδες που δίδασκαν στους ανθρώπους μέχρι ενός σημείου θα μπορούσαμε άνετα σήμερα να τους συγκρίνουμε με διάφορους που διδάσκουν έως ενός σημείου και εντελώς επιφανειακά. Ο σκοπός είναι ο ίδιος. Να πιστέψουν οι άνθρωποι ότι εξελίσσονται μέσα από μία τελευταία ενσάρκωση (εφόσον όπως μας όλοι ανεξαιρέτως θα πάμε στην 5η διάσταση και μάλιστα κατευθείαν από την 3η, όπως κυκλοφορεί ευρέως τελευταία)  ενώ στην ουσία οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε μία επανενσάρκωση μέσα στο υλικό τετρασδιάστατο σύμπαν. Μία  επανενσάρκωση που θα δώσει παράταση «ζωής» σε ένα υλικό σύμπαν που το μόνο που κάνει είναι να καταβροχθίζει την ενέργεια των οντοτήτων που το κατοικούν, για να επιβιώνει το ίδιο.

Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα (εάν το επιλέξουμε).

Άϊλα

9 Αυγούστου 2012

(Η ανάρτηση αυτή έγινε με την σύμφωνη γνώμη του ατόμου που αποκρυπτογράφησε τις πληροφορίες από τα αρχαία Ελληνικά κείμενα και το οποίο είναι μέλος των εργαστηρίων της Αστάρ Ελλάς).

Copyrights @ashtarhellas.com


http://ashtarhellas.com/web/index.php?option=com_content&view=article&id=89:h-&catid=1:-latest-news&Itemid=50