ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Η Επιμελήτρια της Δικαιοσύνης είναι η Αρετή και σκοπός της είναι η Αυτοβελτίωση του Ανθρώπου, άρα η Αρετή είναι η Τιμή της ψυχής του Ανθρώπου και όχι η αφηρημένη έννοια της αξίας....Το δίπολο της Δικαιοσύνης είναι αδικία - τιμωρία. Έτσι διατηρείται η Τάξη. Μπορούμε να πούμε ότι αυτός είναι ο τρόπος αγωγής της ψυχής για να καταλάβει ο άνθρωπος πότε την βλάπτει.. Η ψυχή βλάπτεται όταν σε κάθε αδίκημα που διαπράττει ο άνθρωπος δεν αναγνωρίζει ότι είναι αποκλειστικά ο ίδιος υπεύθυνος, διότι αφήνεται στις επιθυμίες του που έρχονται ενάντια στους Νόμους. Προσοχή..η τιμωρία όχι ως εκδίκηση, αλλά σε ηθικό πλαίσιο ως αναγκαία απαίτηση της Δικαιοσύνης για την επανόρθωση. Η Δίκη και οι Ερυνίες είναι οι εκτελέστριες που λειτουργούν ΑΥΤΟΜΑΤΑ...γι' αυτό κανείς δεν ξεφεύγει ποτέ.
Το αποκορύφωμα δε της αδικίας, ο Πλάτων στην Πολιτεία το τοποθετεί στο να δείχνεις δίκαιος χωρίς να είσαι...<< ἐσχάτη γὰρ ἀδικία δοκεῖν δίκαιον εἶναι μὴ ὄντα >>(361a)
Να θυμόμαστε ότι μέχρι και στον Κάτω Κόσμο υπάρχει Δικαιοσύνη, μέχρι και στους νεκρούς: Μίνως, Αιακός, Ραδάμανθυς, οι τρεις Κριτές, οι τρεις δικαιότεροι άνθρωποι ανάμεσα στους ανθρώπους αναγνωρίστηκαν ακόμη και ανάμεσα στους νεκρούς. Ιδού τι περιγράφει ο Όμηρος στην αξεπέραστη Ραψωδία λ (568-571):
ἔνθ' ἦ τοι Μίνωα ἴδον, Διὸς ἀγλαὸν υἱόν,
χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα θεμιστεύοντα νέκυσσιν,
ἥμενον· οἱ δέ μιν ἀμφὶ δίκας εἴροντο ἄνακτα,
ἥμενοι ἑσταότες τε, κατ' εὐρυπυλὲς Ἄϊδος δῶ.
Το Μεγαλείο της Δικαιοσύνης μέσα σε μια μόλις γραμμή του Ηράκλειτου...
<<ἥλιος γὰρ οὐχ ὑπερβήσεται μέτρα· εἰ δὲ μή, Ἐρινύες μιν Δίκης ἐπίκουροι ἐξευρήσουσιν (απ 94)>> δηλαδή ο ήλιος δεν θα υπερβεί τα μέτρα ειδάλλως οι Ερυνίες βοηθοί της Δίκης θα τον ανακαλύψουν....
Ούτε καν ο Ήλιος δεν μπορεί να κρυφτεί από τη Δίκη..........
.