ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ?

Οι Έλληνες φιλόσοφοι γνώριζαν πάρα πολλά για την σελήνη. Ο Σωκράτης την χαρακτηρίζει: «Μεγάλη κούφια σφαίρα που στο εσωτερικό της υπάρχουν θάλασσες και στεριές και κατοικούν άνθρωποι σαν εμάς», αναφέρει ο Ξενοφάνης για τον δάσκαλο του. Αυτά που έλεγε ο Σωκράτης τα υποστηρίζουν και σύγχρονοι αστρονόμοι.

Τα Ινδικά χειρόγραφα αναφέρουν ότι «οι Έλληνες θεοί πολέμησαν εναντίον των κατοίκων της σελήνης και των συμμάχων της».

Ο Έλληνας θεός Ορφέας, γιος του Απόλλωνα, ο πιο τακτικός ταξιδιώτης της Σελήνης και του Σειρίου, μας λέει: «Η Σελήνη έχει βουνά πολιτείες και σπίτια, η επιφάνεια της είναι έδαφος όπως της γης και κατοικείται από θεϊκούς κατοίκους». Τις πληροφορίες αυτές μας τις δίνουν Πλούταρχος και Διογένης ο Λαέρτιος.

Ο Ορφέας γνώριζε το σεληνιακό ημερολόγιο των 12 μηνών και τις φάσεις της σελήνης. Μιλά για την περιστροφή της γης γύρω από τον ήλιο, τις εύκρατες, τροπικές και πολικές ζώνες της γης, τις εκλείψεις της σελήνης, τα ηλιοστάσια, τις ισημερίες, τις κινήσεις των πλανητών και την παγκόσμια έλξη και επιμένει στο θέμα των κατοίκων της σελήνης, ότι είναι αυτοί που περιπλανήθηκαν από πλανήτη σε πλανήτη.

Οι Τελχίνες της Ρόδου και οι Κάβειροι της Σαμοθράκης εξαφανίστηκαν μετά τον μεγάλο κατακλυσμό. Η τεχνολογική τους εξέλιξη ήταν τέτοια που τους επέτρεπε να εγκαταλείψουν την γη και να σωθούν στην Σελήνη ή τον Άρη. Η άποψη μου είναι ότι επέστρεψαν στις βάσεις τους στην Σελήνη και τον Άρη αντίστοιχα, βάσεις που χρησιμοποιήθηκαν από τους θεούς κατά τον εποικισμό της γης.

Ο Νόνος αναφέρει ότι ο Φαέθων έκανε 30 περιστροφές γύρω από το φεγγάρι, ταξίδεψε στην Αφροδίτη και επισκεπτόταν τον Β. και Ν. Πόλο.

Ο Διόνυσος και ο Ηρακλής πήγαν στην Σελήνη και ο Ίδμων όπως αναφέρει ο Νόνος ταξίδεψε στην Σελήνη με το άρμα του που έμοιαζε με απαστράπτοντα κομήτη και δίνει ακριβέστατες πληροφορίες για την αθέατη πλευρά της σελήνης κάτι, που πριν λίγα χρόνια έκανε ο σύγχρονος άνθρωπος.

Ο Ελληνικής καταγωγής Λουκιανός από την Σαμοσάτα της Συρίας έζησε το 120 μ.χ. Στο βιβλίο του «Αληθινή Ιστορία» αν και το χαρακτηρίζει παραμύθι, εν τούτοις δίνει πληροφορίες επιστημονικά απόλυτα ακριβείς, οι οποίες επαληθεύτηκαν στην εποχή μας. Τις πληροφορίες αυτές εάν δεν υπήρχαν ανάλογες εμπειρίες, ήταν αδύνατον να τις φαντασθεί άνθρωπος.

«Πήγαινε με ένα καράβι που το πήρε ο αέρας για εφτά μερόνυχτα και την όγδοη ημέρα έφτασε στο φεγγάρι. (Τόσο κάνουν τα σύγχρονα διαστημόπλοια του ανθρώπου για το φεγγάρι). Μπήκε μέσα σ’ ένα πηγάδι που από πάνω είχε καθρέφτες και έβλεπε όλη τη γη. (Πρόκειται για υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο που ο άνθρωπος ακόμη δεν το έχει φτιάξει γιατί με αυτό έβλεπε και τους ανθρώπους στην γη). Βασιλιάς της Σελήνης ήταν ο Ενδυμίωνας που τον πήραν από την γη και τον πήγαν στο φεγγάρι και τον έκαναν βασιλιά».

Περιγράφει τρικινητήρια αεροπλάνα (τρικέφαλοι αλογογύπες που πετούσαν) περιγράφει σύγχρονες διόπτρες (έβαζαν και έβγαζαν τα μάτια τους που μπορούσε να τα φορά ο καθένας και έβλεπαν πολύ μακρυά) περιγράφει πολεμιστές με διαστημική στολή που είχε δύο κέρατα «κεραίες». Ο στρατός αυτός ήταν του Φαέθωνα και επειδή ήταν άνθρωποι σαν εμάς και η θερμοκρασία της σελήνης μεγάλη γι αυτό φορούσαν τις διαστημικές στολές.

Περιγράφει ταξίδια στ’ άστρα του ζωδιακού καθώς και προσθαλάσσωση ίδια με αυτή των συγχρόνων κοσμοναυτών και μάλιστα στην περιοχή των Βερμούδων. Επισκέφθηκε τα νησιά των Μακάρων (Σείριος) και δεν ήθελε να φύγει αφού σε λίγα χρόνια θα γυρνούσε πίσω.

Τέλος περιγράφει πόλεμο μεταξύ των κατοίκων της Σελήνης και του Σειρίου όπου έγιναν αερομαχίες και χρησιμοποιήθηκαν τρομερά όπλα και νίκησαν οι Σείριοι. Όπως φαίνεται ο Λουκιανός διάβασε κάποιο χειρόγραφο που έγραφε για όλα αυτά και επειδή του φαινόταν εξωφρενικά τα αποκάλεσε παραμύθι τα έγραψε και τα ονόμασε αληθινή ιστορία.

Η δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, η Άρτεμη, χρημάτισε βασίλισσα της σελήνης. Ο Πυθαγόρας, γιος του Απόλλωνα κατά μία παράδοση, επέμενε ότι η Σελήνη κατοικείται από όντα θεϊκά όμοια με τους ανθρώπους της γης. Ο Πυθαγόρας αφηγείται επίσης ότι έκανε στροφές γύρω από την σελήνη με τα αστρόπλοια των θεών που κατοικούσαν στο φεγγάρι και με τα όντα αυτά είχε δημιουργήσει φιλία, ενώ αναφέρει ότι η σεληνιακή ημέρα είναι 15 φορές μεγαλύτερη από της γης όπως και είναι.

Ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι όπως άκουσε από μαρτυρίες πολλές φορές, ο Πυθαγόρας μπορούσε την ίδια στιγμή να βρίσκεται σε δύο διαφορετικό μέρη – ιδιότητα που έχει μόνο το ηλεκτρόνιο του ατόμου – και έκανε ταξίδια στον Άδη ακολουθώντας την διαδρομή του Προμηθέα. Ο Πυθαγόρας μπορούσε να αιωρείται και να γίνεται αόρατος ή να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο μέρη. Τον δίδαξε ο Απόλλωνας όπως τον Αρισταία και τον ιερέα του ‘Αβαρι.

Οι θεϊκοί κάτοικοι της σελήνης είναι πιο ψηλοί από τους κατοίκους της γης, ξανθοί και πολύ όμορφοι. Όλες οι γνώσεις του Πυθαγόρα, Μαθηματικά, Μουσική, Γεωμετρία, Φυσική είναι δοτές γνώσεις που πήρε από τους ουράνιους με τους οποίους είχε συνεχή επαφή. Το 1950 σε ναό των Μάγιας στο Μεξικό βρέθηκε χάρτης της αθέατης πλευράς της σελήνης, ο οποίος αποδείχτηκε απόλυτα ακριβής συγκρινόμενος με τους πρόσφατους που έφεραν τα διαστημόπλοια. Η πρώτη χαρτογράφηση της αθέατης πλευράς της σελήνης από τον άνθρωπο έγινε την 7.10.1959, επομένως ο παλαιός χάρτης βρέθηκε στην γη ή από επίσκεψη γήινων στο φεγγάρι ή από επίσκεψη εξωγήινων στην γη.

Η σελήνη σύμφωνα πάντα με τα Σανσκριτικά κείμενα και την Ινδουιστική θρησκεία, σε κάποια απώτατη εποχή δεν υπήρχε σαν δορυφόρος της γης. Αργότερα η γη είχε τρεις δορυφόρους. Την εποχή που η γη δεν είχε δορυφόρους, οι άνθρωποι είχαν ανάστημα ύψους 1.20-1.50 μέτρων. Όταν είχε τρεις δορυφόρους τότε οι άνθρωποι είχαν ανάστημα 2.50-12.00 μέτρα και τέλος με ένα δορυφόρο έχουν το ύψος του σημερινού ανθρώπου 1.60-2.00 μέτρα, λόγω βαρύτητας (g=9.81m/sec2).

Την εκδοχή της δημιουργίας γης-σελήνης ταυτόχρονα πρέπει να την αποκλείσουμε γιατί η πυκνότητα της γης είναι 5,5 και της σελήνης 3,3. Η ηλικία των πετρωμάτων που έφεραν οι αποστολές του «Απόλλωνα» από την σελήνη παρουσιάζουν ηλικία που κυμαίνεται από 7 – 20 δισεκατομμύρια χρόνια ενώ της γης είναι 4,5 και του ηλιακού συστήματος 5 δισεκατομμύρια χρόνια.

«Έλληνες οι γιοι των Θεών»